පින්වත් මිනිසුනි, මේ ඔබට ලැබී තියන බොහෝම දුර්ලභ වාසනාවන්ත අවස්ථාව මඟහැරගන්න එපා! Dear people, don't miss this rarest, Instantaneous, invaluable, precious moment you have got during your 'samsara pawathma' පින්වත් මිනිසුනි, මේ ඔබ අපි සියලු දෙනාම ලබල තියන මනුස්ස ජීවිත ගැන "මේ ඇවිල්ලා බොහෝම භයානක සැඩපහරකට අහුවෙලා දියේ ගිළි ගිළී ගහගෙන යමින් සිටින අතරවාරයේ බොහෝම සුළු කාලයකට යාන්තම් හුස්මක් කටක් ගන්න පුළුවන් විදියට ලැබිච්ච චූටි අවස්ථාවක් විතරයි. ඉක්මණට ගොඩබිමක් තියන පැත්ත බලලා ඒ පැත්තට හැරිල පීනන්න පටන්ගන්න." {මේ ඇවිල්ල මහා භයානක අණතුරකට මුහුණ දීලා.. නැත්නම් තමන්ට කොහෙත්ම හැප්පෙන්න බැරි බාහිර බලපෑම් ගොඩකට මැදිවෙලා.. හතර අපායේ වැටි වැටී සිදුවෙච්ච පැවැත්මකදී ඒකෙන් ගැළවෙන්න පුළුවන් විදියට ලැබිච්ච අන්තිම දුර්ලභ අවස්ථාවක්!! පුළුවන් ඉක්මණට තමන්ගෙ ගැළවීම හදාගන්න!!} කියලා, භාග්‍යවත් බුදුරජාණන්වහන්සේ පැහැදිළිවම දේශණා කරල තියනවා. ඒත් එතනදි මේ දැන් කාලෙ ඔයාලා ගිහි පැවිදි හැමෝම කරන්නන් වාලේ කරගන යන කිසි දෙයක් ඒ තම තමන්ගේ ගැළවීම හදාගැනීමට උපකාර නොවෙන බව ඉතා හොඳින් දැනගන්න!! "මේ කරන්නෙ අන්ධයෝ වැලක් පොල්ලක් අල්ලගෙන යනවා වගේ වැඩක්. ඉස්සරහින්ම යන කෙනා කොහෙද යන්නෙ කියලා දන්නෙත් නෑ. අන්තිමටම යන කෙනා කොහෙද යන්නෙ කියලා දන්නෙත් නෑ. මැද අය කොහෙද යන්නෙ කියලා දන්නෙත් නෑ. ඔන්න ඔහේ යනවා විතරයි" කියලා, ඒකත් භාග්‍යවත් බුදුරජාණන්වහන්සේම පැහැදිළිව කියල තියනවා. එතකොට ඒ යන ගමනේ අවසාන ප්‍රතිඵලය "මැරෙන මැරෙන කෙනා පෙරේත - තිරිසන් - නිරිසත් ජීවිත ලබලා උපදිනවා. නැවත මනුස්ස ජීවිතයක් වත් ලබන්නේ නැහැ" කියලත් උන්වහන්සේම කියල තියනවා. පින්වත් මිනිසුනි, හොඳින් දැනගන්න, ඔයාලට කරන්න තියෙන්නේ තව තව පින් රැස්කර කර සංසාරෙ යන කතන්දරයක් නෙවෙයි!!! දැන් මේ ඔයාලට ධර්මය දැනගන්න පුළුවන් බොහෝම දුර්ලභ මනුස්ස ජීවිතයක් ලැබිල තියනවා. ඔයාලට තියෙන්නේ මේ ජීවිත වලින්ම ඔය සංසාර පැවැත්මවල් ඉවරයක් කරගන්නයි!! අන්න ඒ වෙනුවෙන් දැනගන්න අවශ්‍ය දේවල් දැනගන්න!! අන්න ඒ වෙනුවෙන් කරගන්න අවශ්‍ය දේවල් කරගන්න!! නැත්නම් ඔයාලට ගොඩාක් පසුතැවෙන්න වෙයි!! එතකොට පින්වත් මිනිසුනි ඒ තම තමන්ගේ ගැළවීම හදාගැනීම වෙනුවෙන් ඔයාලා දැනගතයුතු ධර්මය ('ධර්මය' = ස්වභාවධර්මය) මෙන්න මේකයි. ඔයාල, අනික් මිනිස්සු, තිරිසන් සත්තු, අනිකුත් සංසාරගත සත්වයන් හැමෝම 'විඥාණයේ උපකාරයෙන් නාමරූප පවතින - නාමරූප වල උපකාරයෙන් විඥාණය පවතින' {විද්‍යුත්චුම්බක ශක්තියේ උපකාරයෙන් විද්‍යුත් ශක්තිය පවතින - විද්‍යුත් ශක්තියේ උපකාරයෙන් විද්‍යුත්චුම්බක ශක්තිය පවතින} ස්වභාවික විද්‍යාත්මක සංසිද්ධිය නිසා හැදිල තියන පිරිසක් පමණයි. ඒ හැදිල තියන නිසයි අද ඔයාලට ජරා - මරණ - සෝක - පරිදේව - දුක්ඛ - දෝමනස්ස - උපායාස කියන දුක් වේදනා ඔක්කොම. 'ගෝම පිණ්ඩූපම සුත්‍රය' කියන ඉතා වැදගත්ම වැදගත් බුද්ධ දේශණාවෙදි භාග්‍යවත් බුදුරජාණන්වහන්සේ ඒ කරුණු සේරම පැහැදිළිව කියල තියනවා. එතකොට උන්වහන්සේ විපස්සී බුදුරජාණන්වහන්සේ ඒ ස්වභාවික විද්‍යාත්මක සංසිද්ධිය ගැන දැනගත්ත විදියත් කියලා, හැම කාලෙදිම නැත්නම් සදහටම සංසාර පැවැත්මවල් කියන ඒවා සිද්ධවෙන්නේ ඒ ස්වභාවික විද්‍යාත්මක සංසිද්ධිය නිසා බවත් පැහැදිළිවම කියල තියනවා. පින්වත් මිනිසුනි ඔබට තියෙන්නේ ඒ 'වින් - නාම කතන්දර' මෙතනින් එහාට නො ඇදෙන්න, මෙතැනින්ම ඉවරයක් වෙන්න හදාගන්න විතරයි. ලොකුවට පේන්න තිබුණට මේ අපේ ඇඟවල් වල මොනවත් නෑ!! මේවා හැදිල තිබුණේ නැත්නම් අද ඔයාල - අපි ඇත්තෙත් නෑ!! එහෙනං කිසිම දුකක් වේදනාවකුත් නෑ. ඉතිං මෙතනින් එහාට තවත් එකක්වත් නොහැදෙන විදියට වැඩ කළාම 'අපි' නැත්නම් 'අපේ පැවැත්මවල්' නැතුව යනවා. එතකොට අපිට තව තව හැදුණොත් විඳින්න වෙන දුක් වේදනා ඔක්කොමත් නැතුව යනවා. අපේ දුක් සදහටම ඉවරවෙනවා. අන්න ඒ තමයි නිවණ. සදහටම දුකෙන් නිදහස්වෙන්න තියන එකම ක්‍රමය අන්න එච්චරයි. එතකොට පින්වත් මිනිසුනි භාග්‍යවත් බුදුරජාණන්වහන්සේ "හිස ගිනිගත් කෙනෙක් ඒ ගින්න නිවාගන්න හදිස්සි වෙනවට වඩා හදිස්සියකින් ඉක්මණින් සක්ඛායදිට්ඨියෙන් නිදහස් වෙන්න".. "ආයුධයකින් පහරකාලා තුවාල වෙච්ච කෙනෙක් ඒ තුවාලෙට බෙහෙත් දාගන්න හදිස්සි වෙනවට වඩා හදිස්සියකින් ඉක්මණින් සක්ඛායදිට්ඨියෙන් නිදහස් වෙන්න".. කිය කියා කිව්වේ ඔයාල කවුරු කවුරුත් තම තමන්ගේ සංසාර පැවැත්මවල් නවත්වා ගැනීමට ඉස්සෙල්ලම කරන්න ඕනෙ දේ තමයි. ඒ ටික හරිම ලේසියි. ඔයාලගෙ සංසාර පැවැත්මවල් වලදි අතීතයේ වෙලා තියන දේ මං හොඳටම තෙරුම්කරල දීලා දැන් ගොඩක් කල්. තිංසමත්ත සුත්‍ර දේශණාවෙත් ඒ කාරණාව බොහෝම පැහැදිළිව කියල තියනවා. අපි කවුරුවත් මීටකලින් ඉපදිලා ඉඳල හෝ සංසාරෙ ඇවිල්ලා නෑ!! වෙලා තියෙන්නෙ අපි අම්මගෙ බඩේ හැදිල තියෙන්නේ අළුතෙන්ම තමයි. හැබැයි ඒ හැදෙද්දි පරණ මතකයන් තොගයකුත් අපේ ඔළුගෙඩි වලට පිටපත් වෙලා. භාග්‍යවත් බුදුරජාණන්වහන්සේ "කන්දානං පාතුභාවෝ" නැත්නම් 'පංච උපාදානස්කන්ධයක් පහළවෙලා' කියලා තෝරලා දුන්නේ අන්න ඒකයි. හැබැයි ඒ පංච උපාදානස්කන්ධය නැත්නම් සංසාර මතකය අපේ එකක් නෙවෙයි. ඒක ඇවිල්ලා අපි එක එක්කෙනාගෙ සංසාර පැවැත්මවල් වලදී මීට කලින් හැදිල ඉඳල තියන සත්වයන් හරහා 'රිලේ පොල්ලක්' වගේ ඇවිත් තියන එකක් විතරයි. ඒ ඇරෙන්න අපි කවුරුවත් සංසාරෙ ඇවිල්ලා නෑ. දැන් ඇත්තටම තියෙන්නෙ හරියට 'අපිට අළුතෙන්ම හම්බවෙච්ච පොතක් දිගහැරල බලනකොට ඒකෙ මුළ හරියෙ ගොඩාක් දේවල් ලියලා' වගෙයි. හැබැයි ඒ අපි ලියපුවා නෙවෙයි!! ඉතිං අන්න ඒ වෙලා තියන දේ හරියටම දැනගෙන ඔයාලා කිසි සැක සංකාවක් නැතුව 'අපි සංසාරෙ ඇවිල්ල තියන අය! අපි මීට කළිනුත් ඉපදිලා ඉඳල තියන අය!' කියලා මුළාවෙලා ඉන්න මුළාවෙන් මිදෙන්න. ඒක තමයි බුදුහාමුදුරුවෝ කියාපු ඔයගොල්ලො හැමෝම අනිවාර්යයෙන්ම කරගන්න ඕනෙ කොටස. අන්න ඊටපස්සෙ ඔයාලට තේරේවි අපිට තියෙන්නේ ඇස්දෙක තියනකම් පේන - කන්දෙක තියනකම් ඇහෙන - නහය තියනකම් ගඳ සුවඳ දැනෙන - දිව තියනකම් රස දැනෙන - ඇඟ තියනකම් පහස දැනෙන - මනස තියනකම් හිතෙන මතක්වෙන තාවකාලික කතන්දරයක් විතරයි බව!! අපි මැරෙනකොට ඒ ඔක්කොම කොහොමත් නැතුව යනවා. ඒක ස්වභාවික දෙයක්. ඔයගොල්ලො ඒ ගැන හිතන්න - දුක්වෙන්න - බයවෙන්න - කළබලවෙන්න මොකුත් එපා!! නිකම්ම නිකම් "මං තාවකාලික අනිත්‍ය කෙනෙක්. මං නැතිවෙලා යන කෙනෙක්." කියලා කිසි සැක සංකාවක් නැතුව හිත පිරෙන්නම දැනගෙන ඉන්න. 'ධර්මය අවබෝධ කරගැනීම' හැටියට ඔය උදවිය හැමෝටම කරගන්න පුළුවන් උපරිමය එච්චරයි!! එතකොට ඒ උපරිම අවබෝධයෙන් ඉන්න අයට යම් වෙලාවක සුවිශේෂී අත්දැකීමකුත් ලැබෙනවා. හැබැයි ඒ අත්දැකීම ලැබෙන්නෙත් බාහිර බලපෑම් වල තීව්‍රතාවය යම් මට්ටමකට අඩුවුණොත් තමයි. ඒ නිසා කොයිවෙලේ ඒ අත්දැකීම ලැබෙයිද?? ලබන්න පුළුවන් වෙයිද?? කියන්න නම් බෑ. ඒත් මං කියල දෙන විදිටම කළොත් ඔයාලට අන්තිම මොහොතෙදි හරි ඒ අත්දැකීමත් ලබලා එහෙම්මම 'පහනක් නිවිල යනව වගේ' නිවිල යන්න ලැබෙයි. මට තේරෙණ විදියට මගේ අම්ම තාත්ත දෙන්නටම උනෙත් ඒ විදියට තමයි. අත්දැකීමත් ලබලා සුළු කාලයක්.. පැය ගාණක් - දවසක් වගේ ඇතුලත එයාලා පිරිණිවන්පෑවා. එතකොට ඔය උදවියට ඒ 'අවසානය' හිතන තරම් ලේසි නැත්තේ මේකයි. ඔහෙලගෙ - අපේ - අනික් සත්වයන්ගේ අවසානය තීරණය වෙන්නේ තනිකරම.. 99.99999999999999999999999999999999999% ම.. බාහිර බලපෑම් මතයි!! බුදුහාමුදුරුවෝ කිව්වේ 'විපාක දෙන්න තියන කර්ම නිසා ආයි ආයි උපදිනවා. ඒ කර්ම ඔක්කොම ක්‍ෂය උනාම නිවිල යනවා නැත්නම් පිරිණිවන්පානවා කියලයි. ඒත් ඔහෙල කාගෙවත් කර්ම කවදාවත් ක්‍ෂය වෙන්නේ නෑ!!! එහෙම ක්‍ෂය වෙන්න නම් ඔහෙලගෙ සංසාර පැවැත්මවල් වලදි අනන්ත කල්ප කාලාන්තරයක් තිස්සෙ හැදිල තියන සත්වයන්ගෙන් කෙරිල තියන පුරාණ කර්ම වලට සම්බන්ධ අනික් සංසාරගත සත්වයන් කවුරුවත්ම දැන් නැතිවෙන්න ඕනෙ!!! ඒත් ඒක වෙන්නෙ නැහැ නේ?? ඒ නිසා කවදාවත් නිකං ඉඳල.. අතහැරල ඉඳල.. නිවිල ඉඳල.. නම් පිරිණිවන් පාන්න බෑ!!! පිරිණිවන් පාන්න හදාගන්න පුළුවන් එකම ක්‍රමය තමයි විපාක දෙන්න තියන කර්ම ඔක්කොම කැපෙන්න.. ඒවයේ බලපෑම එහෙම්පිටින්ම නිශේධනය වෙන්න / neutralize වෙන්න.. පින් රැස්කරගන්න එක!! අන්න එතකොට ඒ කර්මවල බලපෑම යටපත්වෙලා යටපත්වෙලා නැතුව යනවා. නැත්නම් කර්ම ක්‍ෂය වෙනවා. ඉතිං පිරිණිවන් පාන්න ලැබෙනවා. ඒත් දැන් කාලෙ එහෙම තමන්ට තියන කර්ම විපාක ඔක්කොම කැපිල යන්න තරමට පින් රැස්කරගන්න නම් ඔහෙලට බැහැ. ඒකට කීසීම ක්‍රමයක් නැහැ. එකම එක ක්‍රමයක් විතරක් තියනව. ඒ තමයි අවිද්‍යාවෙන් එහෙම්පිටින්ම වැහිල හා වහල දාලා තිබුණු ලෝකයට සම්පූර්ණයෙන්ම ඇත්ත හෙළිදරව් කරන්න මට තිබුණු හැකියාව.. මගේ පුණ්‍යශක්තිය පාවිච්චි කරන එක!! හරියටම කිව්වොත් මෙච්චර හරියක් කරල ඔහෙල හැමෝටම ගැළවෙන්න පාර හදපු මගෙයි මාත් එක්ක ඉන්න දෙවි පිරිසගෙයි පුණ්‍ය ශක්තිය පාවිච්චි කරන එක!! මගේ අම්ම තාත්ත දෙන්න පිරිණිවන්පෑවෙත් ඒ අපේ පුණ්‍ය ශක්තියේ උපකාරයෙන් තමයි!!! ඒත් ඒක කියන්න ගිහිං මුළු ලෝකෙම අය මාව වැරදියට දැක්ක නිසා - වැරදියට තේරුම්ගත්ත නිසා තවත් ඒක ඕනෙම නෑ!!!! හැබැයි එතකොට ඔහෙල හොදටම අසරණ වෙනවා. ඒකට මට කරන්න දේකුත් නැහැ!!! ඔහෙලට ඔහෙලගෙ 'වන්දනීය පූජනීය මහා සංඝ රත්නය' කරවන දේවල් ඇත්තටම නම් පින් රැස්වෙන දේවල් නෙවෙයි!!!! එතකොට ධර්මය අවබෝධ කරගත්තට මහා පරිමාණයෙන් පින් රැස්කරගන්න විදියක් නැතුව අසරණ වෙන ඔහෙලට ගැළවෙන්නත් තව එකම එක ක්‍රමයක් තියනවා. ඒ තමයි "යස්ස පාපං කතං කම්මං - කුසලේන පීථියති - සෝ ඉමං ලෝකං පභාසේති - අබ්භා මුත්තෝච චන්දිමා" (යමෙක් කළ පව් ඔහුගේම කුසලයෙන් වැසේ ද, හේ වළාකුළෙන් බැහැර වූ සඳ මෙන් බබළන්නේ ය) කියලා බුදුහාමුදුරුවෝ කියල දීපු කාරණාව. ඒකට ඔහෙල මේ දැන් ඉඳල තමන්ගෙ නෑදෑයෝ - යාළුවො - අසල්වැසියෝ හැමෝටම පුළුවන් උපරිමයෙන් උදව් උපකාර කරන්න ගන්න. ගමේ මිනිස්සුන්ට - රටේ ලෝකෙ මිනිසුන්ට පවා උදව් උපකාර කරන්න පටන්ගන්න. මේ දැන් ඉඳලම පටන්ගන්න. කෑමෙන් - බීමෙන් - ඇඳුම් / බෙහෙත් / පොත්පත් / මුදල් හදල් වළින් එයාලට පුළුවන් උපරිමයෙන්ම සළකන්න. ලඟපාත ඉන්න තිරිසන් සත්තුන්ට, විශේෂයෙන් බල්ලො බළල්ලු වගේ ගෘහාශ්‍රිත තනියෙන් කෑම හොයාගන කන්න අමාරු සත්තුන්ට කන්න බොන්න දෙන්න. බෙහෙත් හේත් කරන්න. දිගටම කරන්න. මේ ජීවිතේ තියනකම්ම කරන්න. මේ ජීවිතයෙන් පස්සෙ හැදෙන ඒවයිදිත් ඒ විදියටම කරන්න. කවදහරි ඔයාට පිරිණිවන් පාන්න ලැබෙනකම්ම කරන්න ඕනෙ!!! කරන්නම වෙනව!!! (කරගන්න පුළුවන් වෙයිද නම් මං දන්නෙ නෑ!! අනික පව් නම් කරන්නම එපා පුතෝ. 'පව්' නැත්නම් වෙනත් සත්වයන් දුකට පීඩාවට පත්වෙන දේවල් කෙරුවොත් විනාසයි!!!!) ඔහෙල අන්න එහෙම කරගන කරගන යනකොට යන්න යන්න අතීතයේ වෙච්ච දේවල් වල බලපෑම දුර්වල වෙනවා. මොකද ඒ නෑදෑ - හිත මිතුරු - අසල්වැසිකම් පරණ වෙනවා. ඒ අතරෙ ඔයා අළුතෙන් හැදෙන හැදෙන නෑදෑ - යාලු - අසල්වැසි හැමෝටම කරන්නෙ හොඳ විතරයි. ළඟපාත ඉන්න තිරිසන් සත්තුන්ටත් ඔයා කරන්නෙ හොඳම විතරයි. අන්න එතකොට කාලෙකදි ඔයාගෙ 'පව්' වල බලපෑම යටපත්වෙලා ගිහිං 'පින්' වල බලපෑම වැඩිවෙනවා. ඔයා 'වලාකුළු වළින් වැහුණු චන්ද්‍රයා වලාකුළු වළින් මිදිලා මෝදුවෙනව වගේ' වෙනවා. ඒ කියන්නෙ ඔයාලගෙ භව නිරුද්ධ වෙලා ඔයාලට සදහටම දුකින් නිදහස්වෙලා පිරිණිවන් පාන්න ලැබෙනවා!!! ඒ ඇරෙන්න ඔයාල එක එක්කෙනාගෙ කතා අහල කියවලා වෙන වෙන විකල්ප ක්‍රියාමාර්ග වලට යොමුවෙන්න.. short cuts දාන්න යන්න.. උත්සාහ කරන්න එපා!!!! දැන් කාලෙ ඉන්න මහා සංඝරත්නය කියන දේවල් කරන්න යන්නත් එපා!!!!!!!!!! එහෙම උනොත් ඔයාලට මේ ක්‍ෂණ සම්පත්තිය අනිවාර්යයෙන් මඟ හැරෙනවා!!!! ආයි කවදාවත් දුකෙන් නිදහස්වෙලා පිරිණිවන්පාන්න අවස්ථාවක් වත් ලැබෙන එකක් නෑ!!! "මේක තමයි අවස්ථාව! මේ අවස්ථාව මඟහැරුණොත් ආයෙ අවස්ථාවක් බලාපොරොත්තු වෙන්නත් එපා!" කියලා බුදුහාමුදුරුවෝ ඒකත් පැහැදිළිවම කියල තියනවා!!! ඔබ හැමෝටම යහපතක්ම වේවා!!! මෙත් සිතින්. දමිත් කාරියවසම්.